Świerki do ogrodu
Świerki to okazałe drzewa iglaste i doskonale sprawdzają się do dużych ogrodów i do nasadzeń krajobrazowych. Atrakcyjne odmiany pozwalają wprowadzić piękne świerki również do mniejszych założeń — w małym ogrodzie sprawdzą się doskonale na rabatach oraz kompozycjach mieszanych. Uprawa świerków nie jest trudna, a ich estetyczne wybarwienie lub pokrój sprawią, że rośliny będą atrakcyjnie wyglądać przez cały rok w różnych założeniach. Ogród zyska dzięki świerkom na pięknych rozwiązaniach atrakcyjnych o każdej porze roku. Świerki to również doskonały materiał na choinki — wśród roślin w tej kategorii nie mają sobie równych.
Świerk pospolity (Picea abies)
Forma podstawowa tej rośliny to majestatyczne drzewo, które może dorastać nawet do 50 metrów wysokości. Gałęzie są ułożone w okółkach, dzięki czemu widać ich wyraźną piętrowość, cały świerk pospolity ma często pagodowy pokrój. Duże szyszki (o długości 8 - 18 cm) często wykorzystywane są do stroików i ozdób na stoły lub komody. Świerk pospolity preferuje nasłonecznione stanowisko, jest tolerancyjny względem gleby, źle jednak znosi długotrwałe upały oraz susze, należy go wtedy mocno podlewać.
Forma podstawowa polecana raczej do dużych ogrodów lub parków. Świerk może tam rosnąć zarówno jako soliter, jak i w niewielkiej grupie. Odpowiednio prowadzone świerki sprawdzą się również jako rośliny na żywopłoty w ogrodzie, gdyż wyjątkowo dobrze znoszą cięcia.
Do małych ogródków polecana jest atrakcyjna odmiana 'Nidiformis'. Ten świerk pospolity to roślina niewielka. Osiąga zaledwie wysokość 0,5 m i szerokość 1 m. Lekko spłaszczony, kulisty pokrój sprawia, że roślina doskonale sprawdzi się w ogrodzie skalnym. Świetnie wyglądać też będzie w towarzystwie wrzosów i traw. Nadaje się do uprawy w pojemnikach, dlatego też można hodować go na balkonach i tarasach. Podobną odmianą będzie 'Plush' (często spotyka się ją jako formę pienną, nie tylko płożącą) oraz 'Little Gem'. Do średnich ogrodów z kolei polecane są 'Inversa' oraz 'Frohburg'. Odmiany te dorastają do kilku metrów (po latach osiąga maksymalnie 8 metrów) i mają często kolumnową formę. Atrakcyjne są zwieszające się ku ziemi pędy. Polecane są do sadzenia pojedynczo.
Świerk serbski (Picea omorica)
W swojej formie podstawowej świerk serbski osiąga 20 metrów wysokości i ma charakterystyczną, wąską u góry koronę, która rozszerza się mocno u dołu. Łukowato wygięte ku górze gałęzie są wybarwione zgodnie z wiekiem igieł: młode igły mają złocistożółty kolor, u starszych igieł zmienia się na zielony i ciemnozielony. Świerk serbski jest całkowicie odporny na mróz, dobrze znosi tez warunki miejskie. Przeznaczony raczej do nasadzeń w większych ogrodach oraz parkach. Nie ma specjalnych wymagań, potrzebuje jednak słonecznego stanowiska, najlepiej i najokazalej rośnie też na glebie żyznej i przepuszczalnej.
Atrakcyjna jest odmiana 'Nana', która dorasta do 120 cm wysokości. Jej stożkowy pokrój oraz nieduże rozmiary sprawiają, że nadaje się do mniejszych założeń, do ogrodu skalnego lub ogrodu wrzosowego. Nieco wyższa jest odmiana 'Pendula' (kilkanaście metrów wysokości), u której wyjątkowo atrakcyjny jest kolumnowy lub stożkowy, nieregularny wygląd.
Forma podstawowa sprawdzi się nie tylko do ogrodu. Świerk ten ma na tyle przyjemną i wąską sylwetkę, że w czasie Bożego Narodzenia posłuży za świąteczne drzewko. Choinki ze świerka serbskiego wyróżniają się błyszczącymi, ciemnozielonymi igłami.
Świerk kłujący (Picea pungens)
Znany też pod nazwą świerk srebrny. Forma podstawowa to drzewo wysokie na 30 metrów. Szerokostożkowa korona tworzona jest przez gałęzie, które wyrastają z pnia pod kątem prostym. Nie ma specjalnych wymagań, potrzebuje jednak dużo słońca do prawidłowego wzrostu. Świerk srebrny jest jednym z najpopularniejszych świerków, to gatunek wytrzymały na susze, mróz i zanieczyszczenia powietrza, zyskał sobie uznanie zwłaszcza wśród początkujących ogrodników. Warto sadzić go w miejscach osłoniętych — wyjątkowo płytki system korzeniowy sprawia, że świerk kłujący ma tendencję do wywracania się przy silniejszych wiatrach.
Odmiana 'Glauca' to atrakcyjny świerk kłujący o kolorze stalowoszarym lub niebieskawym. Dorasta do 30 metrów i jest polecana raczej do dużego ogrodu. Nieco mniejsza jest odmiana 'Hoopsii' (15 metrów) lub 'Glauca Globosa' (3-4 metry, o kulistej lub szerokostożkowej formie).
Świerk biały (Picea glauca)
Odmiany świerka białego polecane są zwłaszcza do małych ogródków. Niewielkie rozmiary i atrakcyjne formy oraz wybarwienia sprawdzą się na rabatach, oraz klombach. Z reguły nie są w pełni mrozoodporne, dlatego przynajmniej przez pierwsze lata po posadzeniu sadzonki należy okrywać na zimę.
Najbardziej znana jest odmiana 'Conica' (popularnie zwana 'Konik'). Dorasta do 120 centymetrów wysokości i 80 cm szerokości. Krótkie, delikatne i silnie zagęszczone igły mają ciemnozielony kolor. Zwykle sprzedawane są okazy o stożkowym pokroju. Polecana do sadzenia pojedynczo, świetnie sprawdza się w uprawach w pojemnikach. Rośnie na stanowiskach słonecznych.
Z kolei odmiana 'Echiniformis' to roślina o kulistym pokroju. Rośnie wolno i polecana jest również do uprawy pojemnikowej. Najlepiej wygląda posadzona w kilku różnej wielkości donicach kamiennych lub ceramicznych.
Inne ciekawe gatunki i odmiany świerków
Wśród świerków spotkać możemy również inne gatunki i ich ciekawe odmiany. Świerk kaukaski (Picea orientalis) to wysokie drzewa (do 30 metrów) o regularnej, stożkowej koronie. Posiada najkrótsze wśród świerków zielone i błyszczące igły (do 1 cm). Wymagania ich uprawy nie są duże. Nie jest całkiem mrozoodporny, młode okazy należy osłaniać na zimę. Ciekawy jest również świerk Brewera (Picea breweriana). To wolno rosnące drzewo o wysokości do 40 metrów ma lekko płaczącą formę. Preferuje wilgotne, ale dobrze nasłonecznione stanowisko. Uprawa nie jest trudna, zwłaszcza w chłodniejszych terenach. Gatunek wrażliwy na suszę i zanieczyszczenie powietrza. Doskonale sprawdzi się w większych ogrodach i parkach, gdzie powinien być sadzony jako soliter.