Jak układać płytki przy drzwiach, aby wyglądały estetycznie? Porady i wskazówki
Kafelki ścienne i podłogowe to najchętniej wybierany element wykończenia wnętrza łazienki i kuchni. Nie ma w tym nic dziwnego, płytki są nie tylko estetyczne ale i praktyczne. Choć układanie ich w miejscach problematycznych tj. narożniki, murki lub załamania, może wydawać się skomplikowane, wcale nie musi takie być. Podpowiadamy jak prawidłowo ułożyć płytki w trudnych obszarach, aby wyglądały estetycznie i profesjonalnie.
O czym należy pamiętać układając płytki? - zobacz nasze sprawdzone metody.
Jak układać płytki w trudnych miejscach?
Do tzw. "trudnych miejsc" należą załamania, kąty, wnęki, obrzeża wanien lub ościeżnice drzwi. Aby uniknąć błędów i uzyskać estetyczny efekt w urządzeniu końcowym, warto pamiętać o 5 zasadach:
- kafle na załamaniach ścian i słupach należy rozmieścić tak, aby całe płytki znalazły się na narożnikach zewnętrznych, zaś docięte – na wewnętrznych;
- wycinając w płytce otwór dowolnego kształtu, należy robić to bardzo ostrożne, aby uniknąć niepotrzebnego uszkodzenia materiału;
- jeśli płytki ścienne i podłogowe mają te same wymiary, ich fugi powinny stykać się w tych samych miejscach. Jeśli mają różne wymiary, nie powinny się stykać;
- przy ościeżnicy drzwi lub obrzeżu wanny lepiej całe kafle docinać do odpowiedniego kształtu i wymiaru niż pokrywać te miejsca wąskimi paskami, które są trudne w obróbce i mają słabszą przyczepność do podłoża;
- na ścianach łazienki lepiej wyglądają kafle docięte symetrycznie, dlatego należy je układać symetrycznie względem środka powierzchni tak, aby szerokość płytek skrajnych wynosiła co najmniej połowę szerokości całych.
Ustalenie układu płytek
Zanim przystąpimy do pracy, warto zrobić wstępny projekt i zmierzyć powierzchnię na której znajdą się kafle. Ten pierwszy krok pozwoli oszacować ilość potrzebnego materiału, z uwzględnieniem niezbędnej rezerwy. Kiedy projekt jest gotowy i płytki kupione, warto rozłożyć je "na sucho" i raz jeszcze sprawdzić czy planowany układ będzie odpowiedni.
Dobrym sposobem planowania rozmieszczenia, jest przyłożenie płytek do danej powierzchni i sprawdzenie, czy zaplanowany układ łączenia jest odpowiedni, czy wystarczy materiału oraz jak prezentuje się szerokość szczelin. Układanie płytek na ścianie należy zacząć od drugiego rzędu od dołu. Pierwsza płytka wraz szerokością fugi, powinna być ułożona "na próbę".
Sposoby układania płytek - a planowanie rezerwy:
Mamy trzy podstawowe sposoby układania kafli:
- proste
- naprzemienne
- skośne (karo)
Najmniej materiału, zużyjemy na układ prosty - w tym przypadku potrzeba około 5% zapasu. Przy układzie naprzemiennym należy zadbać o około 10% dodatkowych kafli, a przy łączeniu skośnym - o dodatkowe 15%. Przy obliczeniach powierzchni należy dodać około 3%, ponieważ tyle z reguły zajmują szczeliny. W celu zachowania równej odległości od płytek ceramicznych używa się krzyżyków dystansowych.
Aby kupić odpowiednią ilość materiału, dobrze jest rozrysować plan przedstawiający wzór płytek. Ten krok pomoże także obliczyć ilość materiałów wykończeniowych tj.: zaprawa fugująca, klej czy masa wyrównawcza. Klej albo zaprawa klejowa musi być dobrana do rodzaju podkładu lub okładziny - na przykład mocniejsze zaprawy stosuje się na starych albo trudnych podłożach. Kładąc płytki tarasowe, należy wybrać nie podkład mający właściwości mrozoodporne.
Układanie płytek rozpoczyna się od narożnika przeciwległego do drzwi. Pierwszy układany rząd kafli powinien składać się z całych płytek, a ostatni - kończyć się równo z drzwiami. Ma to szczególne znaczenie estetyczne, jeśli układane będą płytki drewnopodobne lub płytki chevron.
Przygotowanie podłoża
Przystępując do układania płytek ceramicznych, należy odpowiednio przygotować podłoże. W tym celu posadzkę trzeba oczyścić z tłustych plam i dokładnie zamieść. Układając płytki na zastanym podłożu, wystarczy je odtłuścić i wyczyścić, a stare kafle przetrzeć szlifierką albo papierem ściernym (gruboziarnistym). Gdy posadzka jest nierówna, konieczne będzie położenie zaprawy wyrównującej. Dopiero kiedy powierzchnia dokładnie wyschnie, można przystąpić do układania płytek. Coraz bardziej popularne jest wyrównywanie starych powierzchni przez przyklejanie i mocowanie wodoodpornych płyt gipsowo-kartonowych albo gipsowo-włóknowych lub OSB.
W pomieszczeniach narażonych na dużą wilgotność (na przykład w łazience) zalecane jest przeprowadzenie kilkuetapowego przygotowania podłoża:
- gruntowanie,
- izolowanie,
- zastosowanie powłoki uszczelniającej i taśmy elastycznej uszczelniającej.
Układamy płytki na zaprawie klejowej
Zaprawę klejową można nałożyć na przygotowane i wysuszone podłoże. Potrzebna będzie szpachla przystosowana do wybranej zaprawy. Zaprawę klejową nakłada się na powierzchnię około 1 m2 podłogi. Po ułożeniu 2 równoległych rzędów płytek najlepiej ułożyć 1 prostopadły. Taki krok pozwala na unieruchomienie płytek na swoim miejscu i zapobiega ich ślizganiu lub przesuwaniu się po kleju. Do tej czynności potrzebne będą dwa narzędzia: poziomica (do sprawdzania równego ułożenia) oraz gumowy młotek (do dociskania kafli).
Kleimy kafle do podłoża
Ważne, by wybrać kleje, fugi i akcesoria do montażu płytek ceramicznych o zwiększonej przyczepności, przeznaczone do wybranego typu posadzki. Klej rozprowadza się szpachlą, a przed jego całkowitym wyschnięciem wyjmuje się krzyżyki dystansowe. Kiedy klej zaschnie, ich usunięcie może być niemożliwe lub bardzo trudne.
Przed położeniem terakoty na stare podłoże, warto sprawdzić, czy jest ono stabilne. Przy opukiwaniu nie powinno wydawać głuchego dźwięku. Jeśli jednak fragmenty podłogi ruszają się lub są pokruszone, w takim przypadku koniecznie będzie ich usunięcie. Pojedyncze płytki podłogowe należy wyjąć, a miejsce po nich zapełnić zaprawą cementową i kruszywem. Po wyschnięciu płaszczyzna wymaga zmatowienia - na przykład papierem ściernym lub szlifierką.
Fugowanie
Po około 12 godzinach od wyjęcia krzyżyków dystansowych i ułożeniu płytek można przystąpić do wypełniania fugą spoin pomiędzy kafelkami.
Masę fugującą najwygodniej będzie nakładać kauczukową szpachlą, ponieważ dokładnie pokryje wszystkie szczeliny. Płytki polskie i płytki hiszpańskie obrabia się tak samo. W pomieszczeniach o dużych rozmiarach nie powinno stosować się fugowania szczelin dylatacyjnych. Do kuchni i łazienek warto wybrać masę fugującą, która będzie zabezpieczać przed pleśnią i powstawaniem grzyba. Do miejsc trudnych, jak rogi i kąty pomieszczeń narażonych na wilgoć poleca się wykończenie silikonem sanitarnym, który występuje w szerokiej palecie kolorów (przez co łatwo go dopasować do zastosowanej spoiny). Spoinę odporną na pleśń układa się nie tylko na podłodze, ale i na ścianach.
To, ile fugi zostanie zużyte, zależne jest od jej rodzaju oraz odległości między kaflami. Każdy producent na opakowaniu produktu przedstawia precyzyjną tabelę zużycia ilości fugi. Płytki uzupełnione masą fugującą, należy po kilkunastu minutach przetrzeć wilgotną gąbką lub ścierką. Po upływie godziny, posadzkę ponownie przeciera się szmatką (tym razem suchą), aby pozbyć się resztek materiału.
Układanie glazur
Układanie glazury rozpoczyna się od rogu pomieszczenia, jednak ściany wymagają specjalnego sposobu montażu:
- pierwszy kafelek przykłada się bez zaprawy,
- do jego zewnętrznego brzegu dodaje się szerokość szczeliny, którą wypełni później fuga,
- oznacza się wszystkie przecięcia wzoru,
- po wykonaniu powyższych kroków można przejść do pracy właściwej - czyli zamocowania pierwszego kafelka w drugim rzędzie.
Przydatne będą listwy pomocnicze i krzyżyki dystansowe, szpachelka oraz paca zębata. Tak jak przy układaniu terakoty, jednorazowo klejem pokrywa się powierzchnię maksymalnie 1 m2. Cienką warstwę zaprawy klejowej można nałożyć także na płytkę, ważne jest, by pokryć ją równomiernie. Następnie płytki ścienne lekko się dociska i poziomicą sprawdza, czy są równo położone. Trzeba pilnować regularnego usuwania warstwy kleju, jeśli zabrudzą powierzchnię płytek. Glazurę w miejscach wymagających przycinania oraz dolny rząd kafelków kładzie się na końcu. Mozaika powinna być dociskana do ściany drewnianą pacą. Krzyżyki dystansowe usuwa się, zanim klej ostatecznie wyschnie, a po około 12 godzinach od położenia - usuwa się także listwy pomocnicze.
Planujemy układ płytek
Sposób ułożenia płytek decyduje o wyglądzie wnętrza i jego charakterze. Porady dotyczące montażu płytek "na próbę" i sprawdzaniu wybranego wzoru są bardzo przydatne - pozwalają bez straty materiału i pracy, zweryfikować efekt na podłodze lub ścianach. To także doskonały sposób na zaplanowanie rozmieszczenia docinanych płytek - trzeba tylko pamiętać, by rozplanować je symetrycznie na obu stronach ściany.
Szczególną skrupulatność należy zachować układając płytki wielkoformatowe lub płytki parchwork - carpet. Pomocne przy układaniu kafli jest wyznaczanie osi roboczych, pozwalających na precyzyjną pracę.
