Jaka jest optymalna grubość tynku do ścian wewnętrznych?
Użyteczność i wielofunkcyjność tynków zdecydowanie jest nie do podważenia. Tynki pozwalają ochronić ściany przed uszkodzeniami, zabrudzeniem, pełnią też rolę estetyczną, a nawet pozwalają w prawidłowy sposób odprowadzić wilgoć ze ścian. Ważny w tym przypadku jest nie tylko rodzaj tynku, ale również jego grubość.
Odpowiednia grubość tynku zabezpieczy ściany tak, że nie straszna będzie im wilgoć lub uszkodzenia mechaniczne. W poniższym artykule przedstawiamy zarówno to, jaka grubość tynku jest odpowiednia do ścian wewnętrznych, jak również to, jakie tynki możesz zastosować podczas wykonywania prac remontowo-budowlanych.
W tym artykule:
1. Jaka powinna być grubość tynku wewnątrz?
2. Jakie tynki można kłaść na ścianach wewnętrznych?
3. Tynki gipsowe — tynkowanie ścian i betonu komórkowego
4. Tynki cementowo-wapienne — uniwersalne rozwiązanie do różnych pomieszczeń
6. Czym może skutkować położenie zbyt cienkiego lub zbyt grubego tynku?
Jaka powinna być grubość tynku wewnątrz?
Tynkowanie ścian wewnętrznych to niełatwa sprawa, a źle położona warstwa tynku może w późniejszym czasie sprawiać problemy. Optymalna grubość tynku zależy przede wszystkim od rodzaju tynku. Najpopularniejszy tynk gipsowy układa się tak, by warstwa wynosiła co najwyżej 30 mm, natomiast w przypadku tynku cementowo-wapiennego grubość powinna wynosić 40 mm.
Różnice wynikają zarówno z właściwości tynków, jak i tego, w jaki sposób układa się tynki na ścianach. Zobacz, czym dokładnie różnią się te dwa rodzaje tynków i jak powinno się je nakładać na ściany.
Jakie tynki można kłaść na ścianach wewnętrznych?
Jeśli chcesz wiedzieć, jak należy tynkować ściany, powinieneś zorientować się, jakie rodzaje tynków możesz używać. Dobrze dobrany tynk wewnętrzny pozwoli na stworzenie odpowiedniego podłoża do kolejnych prac wykończeniowych.
Pamiętaj, że inne właściwości mają tynki zewnętrzne, a inne wewnętrzne. Powierzchnie zewnętrzne narażone są bardziej na mróz i wilgotność, wewnętrzne raczej na uszkodzenia mechaniczne. Innych tynków używa się też do ścian, a innych do sufitów.
Tynki gipsowe — tynkowanie ścian i betonu komórkowego
Gips to najpopularniejszy materiał, który wykorzystuje się do tynkowania. Te wyjątkowe materiały budowlane i remontowe kuszą niską ceną i łatwością aplikacji, a także tym, że bez trudu tworzy się z ich pomocą gładką, atrakcyjną wizualnie powierzchnię. Tynk gipsowy układa się jednowarstwowo. Grubość warstwy nie powinna przekraczać 30 mm, ale najlepiej, jeśli ma maksymalnie 25 mm.
Tynk na sufitach jest nieco cieńszy i jego grubość wynosi zwykle 15 mm. Jedna warstwa tynku gipsowego nie powinna być cieńsza niż 5 mm w przypadku nakładania ręcznego i 8 mm w przypadku nakładania maszynowego.
Na idealnie gładkich podłożach można nanosić gipsy cienkowarstwowe, których grubość wynosi 3 mm. Tynki cienkowarstwowe nie układa się zwykle tam, gdzie prowadzona jest jakakolwiek instalacja ze względu na trudności z jej ukrywaniem.
Skład tynków gipsowych
Głównymi składnikami tynków gipsowych jest oczywiście gips. Dodatkowo dodaje się wapno, plastyfikatory oraz kruszywo kalibrowane. Zróżnicowanie tynków gipsowych sprawia, że można bez problemu wybrać produkt, który ma odpowiednie właściwości, odporność, a nawet ciekawy kolor.
Wykorzystanie tynków gipsowych
Tynki gipsowe układa się w większości pomieszczeń, unikając jednak układania ich tam, gdzie panuje duża wilgotność, czyli w kuchni, łazience lub pralni. Gips ze względu na tworzenie jednolitej, gładkiej powierzchni ściany świetnie nadaje się jako podłoże pod malowanie. Również klejenie tapet na gipsowym tynku przebiegnie sprawnie, tego typu wykończenia ścian będą prezentowały się na gipsie schludnie i estetycznie.
Dość ważną waletą gipsu jest to, że posiada on stosunkowo krótki czas schnięcia. Po nałożeniu tynku wystarczy odczekać 10 - 14 dni, aby ściana była sucha i gotowa do dalszych prac.
Sposoby nakładania tynków gipsowych
W przypadku dużych powierzchni ściany (zwykle w czasie prac wykończeniowych lub generalnych remontów) tynk gipsowy nakłada się za pomocą maszyn tynkarskich. Tynki maszynowe nakładane są szybko i równomiernie, co znacząco przyśpiesza wszelkie prace.
W przypadku mniejszych powierzchni gipsowy tynk nakładany jest ręcznie — taki tynk zwykle ma też większą gęstość i dłuższy czas schnięcia.
Tynki można nakładać na ściany, gdy temperatura nie jest niższa niż 5 stopni, a wilgotność nie przekracza 3%. Jeśli potrzebne jest nałożenie drugiej warstwy tynku, stosuje się zasadę "mokre na mokre". Po dokładnym wysuszeniu (zwykle po 14 dniach) tynk gruntuje się i przygotowuje do dalszych prac wykończeniowych.
Tynki cementowo-wapienne — uniwersalne rozwiązanie do różnych pomieszczeń
Tynk cementowo-wapienny jest, obok tynku gipsowego, jednym z najpopularniejszych rozwiązań względem tynkowania ścian. Ogromną jego zaletą jest możliwość używania go w pomieszczeniach, które narażone są na wyższą wilgotność — w kuchniach, łazienkach, pralniach lub garażach.
Tworzy dobre podłoże zarówno do malowania, tapetowania, jak i układania płytek czy okładzin ściennych.
W zależności od podłoża stosuje się dwie techniki nakładania tego tynku — cienka obrzutka lub narzut. Warstwa ma zwykle 15-20 mm i nakłada się dwie warstwy jedna na drugą.
Skład tynku cementowo-wapiennego
Poszczególne rodzaje tynku cementowo-wapiennego różnią się od siebie granulacją kruszywa, którym zwykle jest piasek lub perlit. Ponadto umieszcza się w mieszance dodatki, które poprawiają urabialność oraz przyczepność tynku do podłoża.
Tynk cementowo-wapienny — wykorzystanie
W przeciwieństwie do tynków gipsowych, tynki cementowo-wapienne wymagają większej dokładności przy nakładaniu i wykończeniu zwłaszcza wtedy, gdy oczekuje się efektu gładkiej ściany. Ich czas schnięcia jest też długi, nawet do 4 tygodni, ale są to tynki, które z powodzeniem można stosować dosłownie wszędzie.
Tynki cementowo-wapienne — sposoby nakładania
Tynki cementowo-wapienne nakładane są zwykle z gotowych mieszanek. Nadają się zarówno do nakładania ręcznego, jak i maszynkowego z pomocą agregatu tynkarskiego.
Jeśli na tynku mają być układane płytki, powierzchnia nie musi być zacierana na gładko, wskazane jest nawet, aby dla lepszej przyczepności płytek tynk był nierównomierny.
Tynki tradycyjne to przede wszystkim tynki gipsowe i cementowo-wapienne. Stosować można jednak również inne tynki wewnętrzne: tynki gliniane, tynki ciepłochronne, tynki akrylowe oraz inne.
Maksymalna i minimalna grubość tynku dla konkretnego rodzaju tynku może być różna. Przed rozpoczęciem prac tynkarskich warto zawsze zapoznać się z informacją, jaka zawarta jest na etykiecie, aby dokładnie dobrać grubość tynku w zależności od rodzaju produktu.
Czym może skutkować położenie zbyt cienkiego lub zbyt grubego tynku?
Tynk odpowiada za odporność ściany na uszkodzenia mechaniczne, wilgoć oraz nadaje walorów estetycznych. Niewłaściwa grubość tynku, czyli nałożenie zbyt cienkiej lub zbyt grubej warstwy może powodować pękanie i odkruszanie się tynku, co z kolei obniży zarówno poziom ochrony ściany, jak i walory estetyczne.
Aby uchronić się przed problemem pękającego i dopadającego tynku, należy pamiętać o polecanej grubości warstw tynków oraz o tym, by odpowiednio przygotowanie podłoża przed rozpoczęciem prac tynkarskich.
Zadbać należy też o odpowiednią wilgotność oraz temperaturę w czasie prac wykończeniowych. Tynk dobieraj też pod względem, jakie wykończenie ścian jest przewidziane, nie wszystkie tynki wewnętrzne nadają się np. na ułożenie ciężkim płytek lub ściennych okładzin.